یک نماینده مجلس بیشتر کوه هایکلاردشتدر استان مازندران فروخته شده است مهرداد بائوج لاهوتی، نمایندهلنگروددر مجلس روز جمعه پنجم آذر، در گفت وگو با وب سایتخانه ملتدر مورد گسترش پدیدهکوه خواریدر استان مازندران هشدار داده است بائوج لاهوتی با اظهار تاسف از فروش کوه در شمال ایران گفتهکوه ها جز انفال و اموال عمومی محسوب می شود اما به راحتی فروخته می شود
یک نماینده مجلس: بیشتر کوه‌های «کلاردشت» در استان مازندران فروخته شده است.
مهرداد بائوج لاهوتی، نماینده «لنگرود» در مجلس روز جمعه پنجم آذر، در گفت‌وگو با وب‌سایت «خانه ملت» در مورد گسترش پدیده «کوه‌خواری» در استان مازندران هشدار داده است.
بائوج لاهوتی با اظهار تاسف از فروش کوه در شمال ایران گفته «کوه‌ها جز انفال و اموال عمومی محسوب می‌شود اما به راحتی فروخته می‌شود.»
وی افزوده «اینکه چطور و به چه شکل این کار صورت می‌گیرد جای بحث و سوال دارد»، اما «از زمانی که نیروی انتظامی در این زمینه وارد شده، کمتر شاهد کوه‌خواری هستیم.»
این نماینده مجلس همچنین افزوده «بهره‌برداری از معادن باید با مجوزهای زیست محیطی انجام شده و نباید منتهی به کوه‌فروشی شود.»
۳۰ خرداد ماه سال ۱۳۹۵ نیز ناصر مهردادی، مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران اعلام کرده بود، معادن این استان «کوه‌فروشی» می‌کنند.
براساس گزارش رسانه‌ها در ایران، گودبرداری‌ها، کوه‌تراشی‌ها و کنده‌کاری‌های ناشی از معادن و سنگ شکن‌های مجاز و غیرمجاز، فرونشست‌هایی را در دامنه‌های کوه‌ها و اراضی منابع طبیعی مازندران ایجاد کرده است.
فروش کوه در استان مازندران و گیلان به منظور ساخت ویلا و مراکز تفریحی از دیگر پدیده‌های است که سال‌هاست در این استان‌ها رواج یافته است.
فروردین ماه سال ۱۳۹۴ هم قباد افشار، رییس سازمان امور اراضی کشور از استان مازندران به عنوان یکی از سه استان در معرض تخریب و ساخت و ساز غیر مجاز نام برده بود.
آقای افشار گفته بود که ۲۰۰ هزار هکتار از زمین‌های شمال ایران در معرض تهدید تغییر کاربری قرار دارد.
او از پدیده «نامناسب ویلا سازی» و «صنعت گردشگری» به عنوان دو عامل تخریب طبیعت و اراضی مازندران نام برده است.
افشار گفته در حال حاضر «دو برابر واحد مسکونی استان مازندران، ویلاسازی شده که هیچ‌کدام باعث اشتغال، افزایش سرانه درآمد مردم استان نشده است.»
برخی مسئولان و طرفداران محیط زیست می‌گویند مشکل اصلی در بروز پدیده‌های زمین‌خواری، دریا خواری و کوه‌خواری، «ضعف در نظارت بر ساخت و سازهای بی‌رویه»، «نبود مدیریت شفاف»، «اشتباه در روش درآمدزایی شهرداری‌ها» و «صدور بی‌رویه مجوزهای» مختلف از سوی شماری از سازمان‌ها است.